BAJKA. Sobre los lugares donde nacen mis historias

«Todos sabemos que el arte no es la verdad. Es una mentira que nos hace ver la verdad, al menos aquella que somos capaces de comprender.»

Pablo Picasso

Detalle ilustración BAJKA

Inauguración, 5/abril/2016

Hasta ahora he venido desarrollando mis distintas creaciones a partir de las palabras, adoptando lo escrito como fuente de inspiración y articulando, manejando el contenido semántico como origen de su consecuencia pictórica. Así nacieron las ilustraciones que elaboré para diversos libros, unas ilustraciones estrechamente ligadas al contenido de los textos de distintas editoriales –Oxford, Pearson Alhambra, Everest, y otras.

Ilustraciones originales «Violeta y el dinosaurio» y «DREAMink» by WONDERLAND

Quizá sí. Quizá haya en BAJKA aquella verdad, como decía Picasso, que somos capaces de comprender.

Más tarde busqué en otras páginas la historia que quería… pintar. En «WONDERLAND» me apropio de unos personajes ajenos –como sus palabras- con el propósito de contar otra historia: la mía propia.

Tras abandonar mi particular «WONDERLAND» me trasladé a un espacio de creación donde ya no buscaría las palabras ni las ficciones de otros para expresar mi inquietud artística: mis propias reflexiones me conducirán hasta su extrapolación a imagen: mis apuntes y bocetos conforman «DREAMink», libro autoeditado.

Ahora traigo conmigo una mentira de principio a fin: BAJKA, que significa “Cuento” en mi lengua materna.

Ilustración BAJKA, polidíptico (410 cm x 100 cm)

BAJKA no cuenta nada: aquí no pretendo representar ni trasladar relato alguno al cuadro, pues la obra no se alimenta de una idea o historia previas. Eludo como referencia cualquier posible verdad comprendida por su autor –inherente a cualquier artefacto construido con palabras- y dejo que la pintura, libremente, mienta: sin propósito final pero con un propósito continuo, de principio a fin: la mentira como herramienta del proceso creador y, a su vez, falso hilo argumental. Y como punto de partida escojo a Pinocho, el mito moderno y eterno que simboliza la mentira. Pinocho como articulado y mentiroso títere del mentiroso que lo maneja.

¿Hay más personajes? Sí y no, porque sin historia no hay personajes, pero al menos podemos ver un gato egocéntrico e indiferente a todo cuanto le rodea. Y un árbol admirado por su parte visible… del que se ignora lo fundamental, que está oculto: las raíces que lo sustentan. Y peces voladores, híbridos e inclasificables, acaso contradictorios… y un trozo de alfombra donde cualquiera puede ocultar lo que no queremos que otros sepan. Ocultar es mentir, ¿no?

Al final, y pese a huir del relato, ¿surgirá una historia? ¿Son estas mentiras amontonadas en un mismo cuadro capaces de construir un relato reconocible, una verdad?

Quizá sí. Quizá haya en BAJKA aquella verdad, como decía Picasso, que somos capaces de comprender.

+ INFO

Inauguración exposición BAJKA

Exibition BAJKA

Taller de ilustración experimental

Radio / Aquí Y Ahora (08.04.16) romMurcia Radio con Ana Garcia, MINUTO: 0:11:00

.

Exposición de ilustraciones de Katarzyna Rogowicz
Auditorio y Palacio de Congresos El Batel de Cartagena
De 5 de abril al 5 de mayo de 2016

.

POLSKI

«Wszyscy wiemy że sztuka nie jest prawdą. Jest to kłamstwo, które pozwala nam zobaczyć prawdę, przynajmniej tą którą jesteśmy w stanie zrozumieć.»
Pablo Picasso

BAJKA
O krainach gdzie rodzą się moje historie

Do tej pory rysowałam moje różne projekty prosto i ściśle związane ze słowem, przyjmując je jako źródło inspiracji. Ilustracje wydawnicze powiązane z treścią tekstów dla różnych wydawnictw -Oxford, Pearson Alhambra, Everest, i innych.

Inne to historie malowane. «Wonderland» jest jedną z nich, zawłaszczam i opowiadam Moją własną wersję Alicji w Krainie Czarów. Istnieje też kreatywna przestrzeń, w której już nie dążę do słowa. Fikcja wyraża zaniepokojenie artystyczne : moje własne refleksje prowadzą mnie do ich ekstrapolacji.

Książka»DREAMink» to self-publishing własnych pytań i szkiców.
BAJKA to absurd rysowany od początku do końca. BAJKA nic opowiada: tutaj nie udaję bo nie chcę, ponieważ mnie tylko interesuje sama praca artystyczna, i tym razem nie jest zbudowana na jakimś cudzym pomyśle lub znanej historii.
Unikam ewentualnego odwołania się do prawdy, pracuję swobodnie farbami, bez celu, od początku do końca. KŁAMSTWO staje się narzędziem procesu twórczego fałszywej fabuły . Jako punkt wyjścia wybieram a Pinokio, współczesny mit symbolizujący wieczne kłamstwo . A Pinokio jako ta wieczna marionetka doskonałości wiecznej nie prawdy.
Istnieją jakieś elementy lub bohaterowie? Bo bez historii przecież nie ma żadnych elementów, prawda? Nic nie szkodzi… bo przynajmniej w mojej Bajerskiej opowieści możemy zobaczyć kota egocentrycznego i obojętnego na wszystko co ma wokół siebie. Drzewa, które w zasadzie będąc ignorowane ukrywają ważne prawdziwe korzenie które je podtrzymują . A pływające hybrydowe ryby-ptaki? Sprzeczne wypadki natury… i kawałek dywanu? , gdzie każdy może ukryć to, czego nie chce aby inni wiedzieli lub zobaczyli…
Ukrycie bujdy jest prawdą?
Te ładne i kolorowe kłamstwa spiętrzone zbudowały rozpoznawalną historię. Prawdziwą historię. Być może BAJKA nie jest prawdą ale tak jak Picasso powiedział , sztuka kłamie, i pozwala nam zobaczyć prawdę, ale tylko tą która jesteśmy w stanie zrozumieć .

.

Fotografía: Auditorio El Batel y Marian Calero.